پوسیدگی چیست؟
چت روم
درباره ما


سبحان بدیعی
با سلام.به وبسایت خودتون خوش اومدین.بنده سبحان بدیعی هنرجوی سال دوم رشته کامپیوتر هستم و در هنرستان حرفه ای ((عسگری))استان آذربایجان غربی در حال تحصیل ام و همواره سعی میکنم که این سایت رو به آخرین مطالب علمی دنیا آپدیت کنم و بیشتر مطالب در علوم سخت افزاری و نرم افزاری کامپیوتر متمرکز بشه.ممنونم واسه حمایت های تمام عزیزان از جمله دبیران هنرستان، هم کلاسی ها و شما وبگردان محترم. Hey. Welcome to your website. Servant Sobhan badie second-year student in the School of Computer Science and am a professional ((Askari)) West Azarbaijan studying and I always try to update this website with the latest scientific world. and most of the content was focused on hardware and software. thank you for all the support for my loved ones, including school teachers, classmates and respected your browser.
ايميل : ss.badie@gmail.com


آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 43
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 43
بازدید ماه : 80
بازدید کل : 135631
تعداد مطالب : 378
تعداد نظرات : 2971
تعداد آنلاین : 1



  • تاريخ ارسال : یک شنبه 6 اسفند 1391, 21:31
  • دسته بندي : <-CategoryName->
  • نويسنده : سبحان بدیعی
شیوه های متداول کنترل پوسیدگی/ فرسایش در این منطقه شامل استفاده از پوش های بیشتر و همچنین افزایش ضخامت فلزات برای جبران آسیب بالای آن است.

بخشی از ساختمانی که در منطقة مد قرار دارد دچار فرسایش/پوسیدگی کمتری نسبت به منطقة Splash می شود و می تواند از سیستم محافظ کاتودی در مد زیاد بهره مند شود. محافظ کاتودی از طریق تبدیل حوزه های آنودی به کاتودها عمل می‌کند. در این روش جریانی مخالف را برای بی اثر کردن جریان پوسیدگی/فرسایش به کار می گریم. این جریان را می توان از طریق یک منبع DC خارجی- محافظت کاتدی تأثیرگذار و یا از طریق آنودهای قربانی ایجاد کرد.

سایر قسمتهای ساختمان- که کمتر در معرض فرسایش/خوردگی با آب دریا است- از طریق محافظت کاتدی حفظ می شود. اگرچه سحت پوستان و علف های دریایی چسبیده به قسمتهای غوطه ور در آب وزن آن قسمتها را افزایش می‌دهد که احتمال فرسایش بیشتر این قسمتها را فراهم می آورد. این مکانیزم زمانی اتفاق می افتاد که مجموع تأثیرات ترک ها یا سوراخ ها، پوسیدگی و فشار شکاف ها را تشدید کرده و افزایش می‌دهد تا به سقوط بنا منتهی شود. اگرچه یک لایه پوشش از رسیدن اکسیژن به فلز جلوگیری کرده و فرسایش را کاهش می‌دهد.

سایر اشکال فشارهای ساختاری نیز مهم هستند. فشار چرخشی با تناوب کم- که ناشی از عواملی چون امواج، جزر و مد و operating load است- می تواند منجر به فرسایش/ایجاد پوسیدگی در شکاف های باز شود. در نتیجه الگوسازی و در نظر گرفتن این فشارها در جلوگیری از فرسایش نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند.

ته یک سکوی حفاری بلند یا یک سکوی تولید نفت در بستر دریا فرو می رود و توسط سولفید هیدروژن تولید شده از طریق سولفات کاهش دهندة باکتری (SRB) آسیب می‌بیند. اگرچه حفاظت کاتدی هم این بخش از سازه را حفظ و نگهداری می‌کند. به دلیل کاهش اکسیژن جریان حفاظت مورد نیاز برای بقیة قسمتهای سکوی حفاری کمتر خواهد بود.

فرسایش لولة حفاری- هنگام حفاری یک چاه نه تنها به سازة سکوی حفاری فشار وارد می شود، بلکه تجهیزات حفاری هم تحت فشار قرار می گیرند. احتمالاً لولة حفاری ابزاری است که بیشتر از سایر تجهیزات در این عملیات تحت فشار است. این وسیله در معرض سیالات شکل دهنده و گل و لای حفاری قرار می گیرد و در برش ها در معرض فشار فرسایش و خوردگی قرار می گیرد. اتصالات لول های حفاری از فولاد سخت با قدرت بالا ساخته شده است و به نظر می رسد که بر اثر بوجود آمدن سوراخهای عمیق پوسیدگی ایجاد شده با اکسیژن و یا گل و لای و یا بر اثر خیس شدن زیاد احتمال از بین رفتن آن هست. گاهی لولة حفاری را از داخل بازرین یا ترکیب گداخته اپوکسی می پوشانند تا با پوسیدگی مبارزه کنند.

با از بین رفتن این پوشش/عایق فرسایش سریع اتفاق می افتد. قسمتهایی که لوله های حفاری در آن قسمتها دچار آسیب دیدگی، نشت می شوند اتصالات حدیده شده یا پیچ داری است که مفصل ابزاری نامیده می شوند.

در معرض اشعة فرابنفش  رسوب/ته نشست نمک تغلیظ/میعان

در معرض اتمسفر دریا (آلاینده ها، گرد و غیار و شن)

بالاترین میزان فرسایش/ پوسیدگی (خیسی و مقدار زیاد آب) فرسایش/پوسیدگی شدید (با خیس شدن و خشک شدن مداوم) بالاترین سطح فرسایش با ایجاد حفره (منطقة جزر و مد، ساییدگی شن و گل و لای)

فرسایش کلی آب دریا (سیستم آلوده کردن، آلاینده های شیمیایی و زیست محیطی)

فرسایش/پوسیدگی جزئی(تعوض ته سازه)

محیطی با قابلیت فرسایشی زیاد که به یک سکوی حفاری ساحلی آسیب وارد می‌کند. (بالای صفحه سمت چپ) آنودهای قربانی از پایه ها و مخزن سکوی حفاری تریدنت چهارم سرکوفورکس (سمت چپ) محافظت کاتدی یکی از روشهای متداول مبارزه با پوسیدگی است: آنودهای قربانی روش دیگری را ایجاد می‌کند.

سیستم فرسایش/ پوسیدگی

پوسیدگی/فرسایشی که در عملیات تولید نفت خام تجربه شده چندین مکانیزم را در بر می گیرد. این مکانیزمها به گروههای زیر تقسیم شده اند. فرسایش/ پوسیدگی الکتروشیمیایی، شیمیایی ومکانیکی و تأثیرات فرسایشی/مکانیکی.

فرسایش/پوسیدگی الکتروشیمیایی

پوسیدگی گالوانیک (دو فلز)- دو فلز غیر متشابه در یک محیط رسانا دارای اختلاف پتانسیل خواهند شد. یکی از آنها آنودی و دیگری کاتودی خواهد شد. آنود یونهای فلزی را برای متوازن کردن جریان الکترونها از دست می‌دهد. زیرا فلزات از کریستال ساخته شده اند، که بسیاری از این هسته های تشکیل شده سبب پوسیدگی بین گرانولها می شوند. با افزایش نسبت منطقه کاتد به آنود مشکلات شدیدتر می شود.

پوسیدگی/ فرسایش ترک- بیشتر آسیب های فلزات در حوزة نفتی از طریق پوسیدگی ترکها ایجاد می شود. این شکل از پوسیدگی که مربوط به این منطقه است تقریباً به طور انحصاری در سیستم های حاوی اکسیژن به چشم می خورد و با وجود گلرایه شدیدتر می شود. در ترک، فلز با الکترولیت در تماس است، اما به اکسیژن دسترسی آسان ندارد.

در آغاز واکنس، فلز در قسمتهای آنودی وارد محلول می شود و اکسیژن در قسمتهای کاتدی به هیدروکسیل تقلیل می یابد. پوسیدگی در ابتدا همة منطقه را در بر می گیرد که شامل ترک نیز می شود. با تداوم پوسیدگی در ترک اکسیژن تمام شده و کاهش کاتدی اکسیژن متوقف می شود. حل شدن یونهای فلز در آنود در قسمت ترک خورده ادامه می یابد که در انحلال بار مثبت زیادی تولید می‌کند.

حالا کلراید دارای بار منفی (یا سایر آنیون ها) به آنودهای رو به افزایش انتقال پیدا می‌کنند تا خنثی بودن الکترونها را حفظ کنند. آنها نقش کاتالیزور را با تسریع پوسیدگی ایفا می کنند. در این مرحله پوسیدگی ترک به طور کامل انجام شده و واکنش آنودی با یونهای [Fe++]errous ادامه می یابد که فوراً وارد محلول می شود.

پوسیدگی حفره ای یکی دیگر از اشکال پوسیدگی شکاف/ترک که در این مورد خراشیدگی های جزئی، نقص و آلودگی می تواند روند پوسیدگی را آغاز کند. در این مورد نیز تراکم بارهای مثبت در یک حفرة کوچک روی سطح فلز اتفاق می افتد. یونهای کلرین از یک محلول شور به حفره انتقال می یابند. این یونها، که به شکل یونهای هیدروژن جفت شده اند، نقش کاتالیزور را در پوسیدگی و فساد بیشتر فلز بر عهده دارند.

جریان پراکنده پوسیدگی- جریانهای اضافی AC و DC در رسیدن به زمین در یک رسانا، نقطة رسیدن رسانا به زمین را به یک کاتود تبدیل می‌کند.

جایی که جریان جدا می شود تبدیل به آنود خواهد شد، که سبب پوسیدگی در آن نقطه می گردد. یک جریان DC100 برابر مخرب تر از جریان AC مساوی با آن است. فقط یک تقویت کننده جریان پراکندة DC در سال می تواند Lbm20 ]9 کیلوگرک[ فولاد را از بین ببرد. در سیستم های تولید سیستم های حفاظتی کاتودی منابع جریان‌های پراکندة DC به شمار می آیند.

پوسیدگی شیمیایی

سولفید هیدروژن، پلی سولفیدها و سولفور- هنگامی که سولفید هیدروژن در آب حل شود اسید ضعیفی بوجود می آید که منبع یونهای هیدروژن بوده و مخرب خواهد بود. (تأثیرات آن در چاههای نفت عمیق بیشتر است زیرا PH تحت تأثیر فشار خیلی بیشتر تقلیل می یابد.) نتیجة فرسایش/ پوسیدگی سولفید آهن [Fesx] و هیدروژن است. سولفید آهن رسوبی تولید می‌کند که در دمای کم می تواند مانند مانعی برای پوسیدگیهایی با روند کند باشد. نبودن کلرید نمک این وضعیت را به طور چشمگیری ارتقاء می‌دهد و نبودن اکسیژن ضروری می‌باشد. در دمای بالاتر رسوب در ارتباط با آغاز پوسیدگی گالوانیک کاتدی است. با وجود یونهای کلرید و دمای بالای 300 درجة فارنهایت (150 درجه سلسیوس) پوسیدگی/ فرسایش بارناکل صورت می پذیرد، که می‌تواند زیر رسوبات ضخیم اما متخلخل سولفیدآهن تداوم یابد.(بالای صفحه سمت راست). کلرید لایه ای از کلرید آهن [FeCl2] تشکیل می‌دهد که اسید بوده و از تشکیل لایة Fes به طور مستقیم بر روی فولاد در حال فرسایش جلوگیری می کند، و واکنش آنودی را قادر به تداوم می نماید. هیدروژن تولید شده در واکنش ممکن است به embrittlement هیدروژن شود.

دی اکسید کربن- مانند  ، دی اکسید کربن هم یک گاز ضعیف اسیدی است و با انحلال در آب مخرب می شود. اگرچه دی اکسید کربن باید قبل از اسید شدن به اسید کربنیک ابیده گردد- یک روند ساده و کند. نتیجة فرسایش/پوسیدگی رسوب کربنات آهن [sicierite] است که می تواند در شرایط خاصی نگهدارنده باشد. Siderite قابل انحلال است. شرایطی که در آن رسوبات نگهدارنده شکل می گیرد دمای بالاست، افزایش PH که در آبهای محتوی بی کربنات و در نبود آبهای متلاظم رخ می‌دهد که در نتیجة رسوبات آن در محل باقی می ماند. اغلب آب های متلاطم عامل مهمی در ایجاد و نگهداری لایة بی کربنات آهن به حساب می آید. Sidetite  نباشد و تقریباً روی فلز مورد نظر یکدست باشد. پوسیدگی/ فرسایش ترک خوردگی و حفره ای زمانی اتفاق می افتد که اکسید کربنیک تشکیل شود. دی اکسید کربن هم می تواند سبب embrittlement شود که منجر به فشار و شکست ناحیة پوسیده می شود.

اسیدهای قوی- آسیب رسانی مستقیم شیمیایی- اسیدهای قوی اغلب به درون چاههای نفت تلمبه می شود، تا تولید را با افزایش تراوایی در نزدیکی منطقة حفرة چاه نفت هماهنگ و منظم کند. برای تشکیل سنگ آهن به طور معمول 5 تا 28 درصد اسید هیدروکلرید [HCI] به کار برده می شود. برای تشکیل ماسه سنگ ترکیبات اسید هیدروفلوئوریک به طور معمول تا 3 درصد- ضروری به نظر می رسد. در چاههای نفت عمیق جایی که تأثیرگذاری اش را از دست می دهد، 9 درصد اسید فرمیک مورد استفاده قرار می گیرد. کنترل پوسیدگی به طور معمول با ترکیبی از بازدارنده ها و زمان در معرض قرار گرفتن محدود همراه است که این زمان می تواند از 2 تا 24 ساعت باشد. با وجود آلیاژهای مقاوم در برابر پوسیدگی (فولادهای سالم جفتی و تکی) نگرانی برای شکست پوسیدگی بر اثر فشار و اثر باز دارنده می تواند از بین خواهد رفت.

علاوه بر اسید استفاده شده، سایر ستونهای ساکن مثل سیال حفاری و تکمیل نیز می‌تواند مخرب باشد.

نمکهای متمرکز- گاهی اوقات نمکهای هالیه ی متراکم کلسیم، روی و به ندرت منیزیم برای توازنة فشارها طی عملیات تولیدی مختلف به کار گرفته می شوند. همة این موارد می توانند به دلیل اکسیژن محلول و هوای وارد شده در آنها می توانند مخرب باشند. به علاوه این نمکها می تواند به دلیل اسیدیتة ایجاد شده در ئیدرولیز یونهای فلزی مخرب باشند پوسیدگی ناشی از اسیدیته با نمکهای متراکم روی شدیدتر است. در حال حاضر در تراکم بالاتر از gol/bm14 ] gm/cm37/1[ نمکهای برمید کلسیم گرانتری برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض نمکهای کلرید روی [ZnCl] به کار گرفته می‌شود.

اثرات بیولوژیکی/ زیست محیطی- مهمترین اثر زیست محیطی پدید آمدن   توسط باکتری کاهش دهندة سولفات است. این باکتری بی هوازی یونهای سولفات را تجزیه کرده (با استفاده از یک منبع کربن آلی) و سولفید هیدروژن تولید می‌کند. بر این اساس می توانند   را به یک سیستم آزاد   تبدیل کنند. کلیونیهای   نیز می تواند رسوباتی را تشکیل دهد که منجر به پوسیدگی ترکها با   تسریع کنندة پوسیدگی شوند، چرا که به عنوان محرک آنودی شناخته شده اند. در سیستم های با جریان کم ندول های سخت زنگ زدگی و tubercleها می توانند هسته‌های اکسیژن متفاوتی تشکیل دهنده که به پوسیدگی ترکها نتیجه می شود

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





تبليغات